• آیا بلند کردن صدا در مسجد برای صلوات در مسجد جایز است؟ چون از طرفی نباید در مسجد صدا را به غیر از اذان بلند کرد و از طرفی روایاتی داریم که در آن سفارش به بلند صلوات فرستادن شده است؟
    روایتی که امر به بلند فرستاد صلوات نموده است از امام صادق (علیه السلام) منقول است امام صادق(علیه السلام) در این باره از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نقل می فرمایند: "ارْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ بِالصَّلَاةِ عَلَیَّ فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ"؛(1) به هنگام صلوات فرستادن صدایتان را بلند کنید؛ چراکه صلوات با صدای بلند نفاق را از بین مى‏برد. تذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که در روایت منقول از امام صادق (علیه السلام)، لفظ "ارفعوا" به کار رفته که از مادّۀ "رفع" است و رفع، در لغت به معنای بالا بردن هر چیزی از مقرّ و جایگاه خویش است.(2) و بالا بردن صدا هنگام صلوات هم؛ یعنی صدا را از حلق و حنجره که جایگاه آن است بالاتر بیاورید و خیلی آهسته و بی رمق صلوات نفرستید، نه این که منظور فریاد زدن و جیغ کشیدن باشد؛ چون در عرب، از فریاد کشیدن و جیغ زدن به "صیحه" تعبیر می شود.(3) علاوه بر...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • آیا می‌توان هر روز توبه کرد؟
      پاسخ توبه یکی از موضوعات مهم و اساسی است که در مکتب اسلام و همه‌ ادیان آسمانی مورد توجه قرار گرفته، و نزد اولیای الهی و عارفان دارای جایگاه ویژه است. توبه در هر لحظه و هر آن لازم است؛ چون انسان اگرچه ممکن است به ظاهر گناهی مرتکب نشود، اما از وسوسه‌های شیطان و افکار متفرقه که دل را از یاد خدا غافل می‌کند خالی نیست، و اگر فرض شود که از آن هم در امان باشد، از غفلت و قصور در شناخت و معرفت حق تعالی و صفات و آثار او خالی نیست، و همه اینها نقصی است که بازگشت از آنها که توبه باشد را در هر حال لازم می‌کند؛ لذا سالکان الی الله و اولیای الهی هر آن، در حال توبه بودند. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده است؛ پیامبر اکرم(ص) روزی هفتاد بار توبه می‌کرد: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ سَبْعِینَ...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • از اونجایی که در آستانه ورود به ماه محرم هستیم، خواستم بدونم که معرفت و شناخت امام حسین چگونه است؟
    هر شناختی، اصول و مراتب و جهاتی دارد و فرق ندارد که موضوع خداشناسی باشد یا خودشناسی، جامعه شناسی، امام شناسی، رفتار شناسی، یا تاریخ شناسی و ... . به عنوان مثال: یک شخصیت را می‌توان فقط به لحاظ شناسنامه‌ای مورد مطالعه قرار داد و شناخت. مثل این که گفته شود، سیدالشهداء علیه السلام، نامش حسین است، فرزند علی و فاطمه علیهما‌السلام است، برادر امام حسن و حضرت عباس و حضرت زینب علیهم السلام است، کجا و در چه سالی متولد شده – در چند سالگی از دنیا رفته، کجا و چگونه؟ اینها همه شناخت شناسنامه‌ای می‌باشد که اگر چه گام نخست در شناخت است، اما نقشی در هدف‌شناسی، راه شناسی، تعلیم و تربیت، احساس تکلیف و مسئولیت و ... ندارد. چنان که هر مؤمن، کافر، مشرک، منافق، دوست، دشمن و نیز متقی یا فاسدی، می‌تواند این اطلاعات را به دست آورد. همین طور است شناخت حوادث تاریخی. محقق و علاقمند به تاریخ، می‌تواند تمامی...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • چرا باید برای امام حسین(ع) که در 1400 سال پیش شهید شده اند، این قدر عزاداری کرد؟
    پاسخ اجمالی: حوادث گذشته ی هر جامعه ای، حامل تجربیات و درس های گران بهایی است که با زحمت بسیار و قیمت گزاف به دست آمده است و می تواند در سرنوشت و آینده ی آن جامعه تأثیر عظیمی داشته باشد. برای استفاده از این سرمایه ی با ارزش، باید این حوادث، همواره بازنگری، بازسازی و حفظ گردند. یکی از این سرمایه های بی نظیر واقعه ی کربلاست. در کلمات ائمه ی معصومین (ع) تأکید بسیاری بر زنده نگه داشتن واقعه ی خونین کربلا و شهادت امام حسین(ع) شده است که برای بهره برداری هر بیشتر نسل های بشر، از درس ها و عبرت های این واقعه ی عظیم می باشد. از جهت دیگر، همه ی افراد، در مقابل کسانی که برای بیداری و بهبود زندگی آنان تلاش و جان فشانی کرده اند، وظیفه شکرگزاری (تشکر) دارند و مجالس عزاداری حسین بن علی (ع) به نوعی تشکر و قدردانی از رنج ها و مرارت هایی است که آن حضرت و یارانش در راه بیداری و بصیرت بشریت متحمل...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • چرا فقط باید به خدا توکل کرد؟
      پاسخ اجمالی پاسخ این سؤال را مى توان در آیات ۱۷ و ۱۸ سوره انعام به دست آورد. در واقع توجه به غیر خدا به خاطر این است که؛ آنها را سرچشمه خیرات، و یا برطرف کننده مصائب و مشکلات مى دانیم؛ ولی آیه فوق مى فرماید: اراده خداوند بر همه چیز حکومت مى کند، اگر نعمتى را از کسى سلب کند و یا نعمتى را به کسى ارزانى دارد، هیچ منبع قدرتى در جهان نیست که بتواند آن را دگرگون سازد. پس نباید در برابر غیر خدا سر تعظیم فرود آورد.   پاسخ تفصیلی پاسخ این سؤال را مى توان با دقت در آیات ۱۷ ـ ۱۸ سوره «انعام» به دست آورد. خداوند نخست در آیه ۱۷ مى فرماید: چرا شما به غیر خدا توجه مى کنید؟ و براى حل مشکلات و دفع زیان و ضرر و جلب منفعت به معبودهاى ساختگى پناه مى برید با این که: (اگر خدا کمترین زیانى به تو برساند برطرف کننده آن، کسى جز او نخواهد بود، و اگر خیر و برکت و پیروزى و...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • چگونه می توان بدبینی را به خوش بینی، سوء ظن را به حسن ظن تبدیل کرد؟
      هر یک از رذایل اخلاقی، ساخته ذهن و افکار آدمی اند. سوءظن نیز ناشی از وسوسه فکری و مسلط شدن افکار شیطانی بر عقل انسان است. افراد ناصالح و دروغگو نیز در گستردن دامنه سوءظن ها بسیار مؤثرند. در اسلام شدیداً از ترتیب اثر دادن به گمان های بیهوده و بی اساس منع گشته و از انسان ها خواسته شده تا زمانی که به مسأله ای یقین و علم پیدا نکرده اید درباره آن قضاوت نکنید. چرا که عمل به ظن و گمان رابطه بین آدمیان را دچار تشویش و سستی کرده و اعتماد را در جامعه از بین می برد. پیشوایان دینی و امامان (علیهم السلام ) از ما خواسته اند که کارهای برادران مسلمان خود را بر بهترین شکل حمل نماییم و حتی اگر حمل بر صحت و درستی آن مشکل است تلاش کنیم تا وجه خوبی برایش پیدا کرده واز هرگونه بدگمانی تا قبل از مرحله علم بپرهیزیم (بحارالانوار ج 75 ص 196) هرگاه به کسی سوء ظن پیدا کردید در عمل هیچ تأثیر و...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • خود شناسی چیست؟ درمورد آن توضیح دهید.
      انسان دارای دو جنبه است: 1- جنبه مادی که نیازهای جسمی انسان مانند نیاز به آب، غذ، مسکن، پوشاک وغیره را شامل می شود. 2- جنبه معنوی که نیازهای روحی و روانی انسان را تشکیل می دهد. کسب معرفت و شناخت که به مسائل روحی، روانی و دین داری بستگی دارد، نیاز انسان به تکامل فطرت را تشکیل می دهد. فطرت خودشناسی، نیاز فطری انسان به معنویت و تکامل است. خودشناسی حد و مرزی ندارد. شناخت خداوند مستلزم خودشناسی است. لازمه شکوفایی استعدادهای انسان، شناخت خویش است. خودشناسی، رابطه انسان را با دنیای بیرون بهتر برقرار می کند و با حواس و نیروهای خود به شناخت بهتری از زندگی می رسد.   تعریف خودشناسی خودشناسی یعنی تهذیب و تزکیه نفس و مبارزه با رذایل اخلاقی و حرکت در مسیر تکامل اخلاق فاضله. برای کسب آگاهی، بروز استعداده، تقویت اراده و اعتماد به نفس و داشتن افکار مثبت و واقع بینانه،...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • راهکارهای کنترل نگاه چیست؟ __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________ سؤال مخاطب: چگونه در این وضع فسادی که در جامعه وجود دارد می توانیم نگاهمان را کنترل کنیم؟
      پاسخ اجمالی بدون شک کنترل نگاه و نگاه نکردن به نامحرم کار بسی سخت و دشوار است و به همین علت از کنترل نفس به جهاد اکبر تعبیر فرموده اند. در وهله اول باید توجه داشت که اگر کار راحتی بود، چنین اجر و پاداشی برایش منظور نمی شد. در ثانی راهکارهای عملی برای کنترل نگاه وجود دارد که از آن می توان به خداباورى، توجه به آثار فروبستن چشم، توجه به پیامدهای چشم چرانى، راندن افکار شیطانى، پرهیز از عوامل تحریک‌ زا و... اشاره کرد.     پاسخ تفصیلی بدون شک کنترل نگاه و نگاه نکردن به نامحرم کار بسی سخت و دشوار است و به همین علت از کنترل نفس به جهاد اکبر تعبیر فرموده اند. در وهله اول باید توجه داشت که اگر کار راحتی بود، چنین اجر و پاداشی برایش منظور نمی شد. در ثانی راهکارهای عملی برای کنترل نگاه وجود دارد که باید به آن توجه داشت: 1. خداباورى:...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • سلام علیکم چه کنیم که همانند امام خمینی(ره)درزندگی نظم داشته باشیم؟
    پاسخ اجمالی: نظم ، يعني داشتن برنامه ي پيوسته و مداوم براي پاسخگويي به مسئوليتها و برنامه ها ؛ در واقع با نظم و انضباط رفتار خود را در خدمت هدفهاي خاص قرار مي دهيم. از جمله همه ترین برنامه ها برای ایجاد نظم میتوان از موارد ذیل نام برد: 1. آگاهی و بصیرت 2. آزادی مشروط  3. خودکنترلی یا انضباط شخصی 4. مداومت پاسخ تفصیلی: نظم ، يعني داشتن برنامه ي پيوسته و مداوم براي پاسخگويي به مسئوليت ها و برنامه ها ؛ در واقع با نظم و انضباط رفتار خود را در خدمت هدف هاي خاص قرار مي دهيم. بزرگان و علمای ما در بحث نظم بی نظیر بودند مخصوصاً رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) که حقیقتاً در نظم یک نمونه و الگو برای همه بودند. مرحوم آیت الله شاه آبادی (استاد امام) درباره نظم و حضور امام در جلسات درس گفته بود: «روح الله، واقعاً روح الله است. نشد یک روز ببینم که ایشان بعد...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
  • مراحل توبه واقعی و مقبول را بفرمایید؟
      پاسخ اجمالی: توبه حقیقی مراحلی دارد که امیرالومنین علی علیه اسلام آنها را بیان می کنند: 1. پشیمانی نسبت به گناهی که انجام دادی. 2. تصمیم گیری برای عدم بازگشت به گناه. 3. اگر حق الناس است باید جبران شود و باید دنبالش بروی و بهای جان و مال او را بپردازی. 4. اگر واجبی ترک شده باید قضا شود. 5. همان گونه که لذت گناهان، بدن تو را تربیت کرد، آنقدر باید بر این بدن ناراحتی بچشانی که تمام آن گوشت ها که از راه حرام پیدا کردی همه آب شود و به حالت اول باز برگردی. 6. خودت را در سختی قرار دهی تا دیگر وارد گناه نشوی.   پاسخ تفصیلی: روایتی در نهج البلاغه است که علی(ع) در آن توبه کامل را معرفی می کند. ماجرا از این قرار است که مردی خدمت علی(ع) رسید و نشست پیش حضرت و گفت «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» حضرت فرمود: «ثَکِلَتْکَ أُمُّک‏» "مادرت به عزایت بنشیند". یعنی...
    خواندن ادامه
    کارشناس پاسخ دهنده: پاسخگوی اهل الذکر 
نمایش 1 - 10 از 11 نتیجه
آیتم در هر صفحه 10
از 2